grommend voor de spiegel

Een bundel van vijftig columns. De schrijfster gaat voor haar onderwerpen niet ver van huis. De onderwerpen zijn divers en variëren van kinderen en vrienden tot relaties, doktersbezoek en de wereld willen verbeteren. Het woordgebruik is simpel, het leest prettig en de bundel is daardoor geschikt voor een groot publiek. Wel mis ik bij de meeste columns de diepgang, vaak zijn ze net iets te kort voor een goed verhaal. Een woordspeling, een leuk gevonden dubbelzinnigheid en dat is het. De columns die iets dieper graven, springen er uit, als een golf in een verder wat voortkabbelend stroompje. Het boekje is met veel humor geschreven. De schrijfster weet de dingen goed uit te beelden. Je ziet en hoort haar grommend voor de spiegel staan en je zit erbij als een man niet door heeft dat zijn vrouw zich heeft opgemaakt om als verrassing uit eten te gaan. Een leuke vondst om als zogenaamde onzichtbare toeschouwer 112 te willen bellen voor dit noodgeval. Zo heeft zij wel meer originele invallen. Het is een leuk boekje, tussen 2 wassen door bij een kopje koffie roept het een glimlach op. Veel mensen zullen zich in de situaties herkennen. Voor wie het allemaal al heeft meegemaakt, brengt het herinneringen naar boven , die een combinatie zijn van nostalgie en opluchting, dat je het verleden niet hoeft over te doen. De eenvoudige stijl, zo anders dan die van veel andere columnisten, maakt nieuwsgierig naar nieuw werk van deze schrijfster.