Vier mooie verhalen

Elizabeth Musser start in het boek met - grote verrassing! - een verhaal dat hoort bij het boek Dichterbij dan je denkt. Een prachtig verhaal over de tijd net na de afschaffing van de slavernij.

Tamera Alexander volgt met een romantisch verhaal zoals we dat van haar gewend zijn.

Dorothy Love kende ik niet als schrijfster, haar verhaal over de jonge Abigail is mooi. Je kunt merken dat de schrijfster zich verdiept heeft in de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. Als lezer zit je met grote ogen te kijken, omdat je de gedachtegang van de personen bijna niet kunt begrijpen. Maar in vergelijk met andere boeken over deze periode, klopt dit verhaal helemaal.

Ook van Shelley Gray ken ik (nog) geen boeken, maar wellicht volgen die nog. Haar verhaal Hoop op herstel vraagt in ieder geval om meer.

Het verhaal van Musser springt er wat mij betreft wel bovenuit. Misschien logisch als je bedenkt hoeveel publicaties zij al op haar naam heeft staan. Ze heeft veel schrijfervaring.

Het mooie aan verhalen is dat je er één kunt lezen en de andere(n) kunt bewaren tot een volgende keer. Dit boek is daarom in ieder geval voor iemand die niet houdt van dikke boeken, maar wél van een goed verhaal een aanrader.