Boeiende geschiedenis over de directeursvrouw van de Rotterdamse Diergaarde

'Het huis met de leeuwen' heb ik in één adem uitgelezen. Wat een boeiende en kleurrijke geschiedenis kent de diergaarde van Rotterdam! Omdat deze geschiedenis vanuit het perspectief van de vroegere directeursvrouw Corry Kuiper wordt verteld, leest het verhaal als een biografische roman. Als vrouw was ze haar tijd ver vooruit. In 1931 vond zij het bijvoorbeeld als een van de weinigen onmenselijk dat een achtjarig jongetje uit Afrika in een dierenverblijf zat. Niet alleen hem nam ze in huis, maar ook verweesde leeuwenwelpen en dingo's. En tijdens de oorlog ontfermde ze zich over Joodse kinderen.

Met tranen in mijn ogen las ik over het bombardement waarmee de oude diergaarde met veel van zijn dieren verdween. En over de moed van deze vrouw die zich niet liet kooien. Kortom een boek dat er, net als 'The zookeeper's wife', om vraagt om verfilmd te worden.