Chapeau voor Bregje

Ik mag erg graag een debuut lezen, het is vaak zo'n verrassing. Soms valt het tegen, maar minstens net zo vaak valt het mee. Is het leuk. Zo ook met dit boek. Een prachtig verhaal over een wat oudere man die zich verliest in een relatie met een jonge vrouw. Heden en verleden worden fraai met elkaar vervlochten en het taalgebruik is bijzonder mooi: De vijfentwintig jaren die verstreken waren tussen nu en het moment dat hij dat gezicht voor het laatst had gezien, verkruimelden. Of En in het begin van de avond, toen de vloer nog stroef was en iedereen zich vasthield aan zijn glas, bleef zijn blik steeds weer op haar rusten. Kortom; ik had naar mijn zin met dit debuut :-)