Lezersrecensie
Helaas te fragmentarisch gelezen
Weer een mooi verhaal van Petterson, over de levens van twee vrienden die rond hun 18e elkaar uit het oog verliezen en na zo'n dertig jaar ineens oog in oog staan. Niet dat ze met elkaar praten dan, maar het brengt herinneringen terug en die worden gedeeld met de lezer.
Helaas heb ik het boek door omstandigheden te fragmentarisch gelezen, waardoor ik soms erg moest schakelen wie nou ook alweer aan het woord was. Daarnaast heb ik me soms een beetje gestoord aan de schrijfstijl (vertaling?), het woordje 'en' wordt bovenmatig veel gebruikt in dit boek. Ik vermoed dat dat bewust is, maar mooi of prettig leesbaar vind ik dat dus niet.
Helaas heb ik het boek door omstandigheden te fragmentarisch gelezen, waardoor ik soms erg moest schakelen wie nou ook alweer aan het woord was. Daarnaast heb ik me soms een beetje gestoord aan de schrijfstijl (vertaling?), het woordje 'en' wordt bovenmatig veel gebruikt in dit boek. Ik vermoed dat dat bewust is, maar mooi of prettig leesbaar vind ik dat dus niet.
1
Reageer op deze recensie