Een goed idee met een slechte uitwerking

Eve of man speelt zich af in een dystopische wereld waarin er al in geen 50 jaar meer een meisje geboren is. Totdat Eve geboren wordt. Zij is de redding van de mensheid, die er voor moet gaan zorgen dat onze soort niet uitsterft.

Het idee achter het verhaal is een zeer interessant concept. De vraag ‘hoe ver zou jij gaan om de mensheid te redden?’ rijst al op nog voordat je het aan het boek begonnen bent. En het verhaal begint dat ook zeer veelbelovend.

Het begin van het verhaal is traag, maar niet op een vervelende manier. Op deze manier maak je rustige kennis met de wereld zoals hij geschapen is in het boek en de karakters. Maar al gauw komt het verhaal op gang en lijkt het steeds sneller te gaan. Het is een beetje te vergelijken met een stoomtrein. Het verhaal start traag, maar gaat steeds harder. Aan het einde van het verhaal gaat het zo snel dat je een hoop mist en dat het verhaal langs de gebeurtenissen raast, zonder ergens nog echt goed bij stil te staan.

Maar al gauw blijkt dat het boek doorweven is met clichés die we in veel YA dystopische verhalen terug zien. Een ongeloofwaardig liefdesverhaal, te makkelijke uitwegen uit ogenschijnlijk onmogelijke situaties en oppervlakkige personages weven het verhaal aan elkaar.

Het lijkt alsof de auteur teveel in dit boek hebben willen stoppen, waardoor er geen enkel onderdeel goed uit de verf komt. Er gebeurd heel veel, maar door de oppervlakkige en vaak snelle en korte beschrijving wordt er niets echt heel duidelijk. Zo blijven de meeste personages erg oppervlakkig. Eve is eigenlijk het enige personage wat je echt een beetje leert kennen.