Lezersrecensie
Only Lonely
Romy is eenzaam, heel eenzaam. Ze woont namelijk in haar eentje, helemaal alleen, op een ruimteschip. Een ruimteschip wat onderweg is naar een nieuwe planeet om daar een nieuwe samenleving op te gaan bouwen. Romy is geboren aan boord van dit ruimteschip, en sinds haar ouders overleden zijn leeft ze in haar eentje aan boord.
Romy is een herkenbaar karakter. Ondanks dat zij zich in een heel bijzondere situatie bevindt die niet herkenbaar is. Maar haar reacties op de dingen die er gebeuren zijn heel begrijpelijk. Ook is Romy heel volwassen voor haar leeftijd, wat goed te verklaren is uit alles wat ze in haar leven al heeft meegemaakt.
De schrijfstijl is als jeugdig te omschrijven. Dit past goed bij het jonge karakter van de hoofdpersoon en het publiek waarvoor dit boek geschreven is. Het is een YA boek, maar valt om deze reden meer aan de jonge kant van het spectrum.
Van het thema eenzaamheid zou je op basis van de titel en beschrijving van het boek verwachten dat het de boventoon voert. Helaas is dat niet zo. Het is eerder een avontuurlijk boek waarin er een hele hoop gebeurd en verraad en vertrouwen belangrijkere onderwerpen zijn.
Nergens is het boek saai. Gebeurtenissen volgen elkaar snel op en ondanks dat het een dun, kort boekje is gebeurd er een hele hoop. De spanning blijft hangen waardoor je na elk hoofdstuk weer verder wilt lezen en het boek niet makkelijk weglegt.
Aan het einde wordt er echter de sneltreinvaart in gezet waardoor het een beetje rommelig wordt. Het einde voelt dan ook erg afgeraffeld. Het einde blijft een beetje open, hoewel het verhaal wel wordt afgerond. Het komt over alsof de auteur er nog niet helemaal zeker van was of dit een alleenstaand boek zou worden, of het begin van een serie. En dat is jammer, want dat maakt een einde enigszins een anticlimax.
Hoewel het geen onaardig boek is, en zeker vermakelijk als je op zoek bent naar een niet al te ingewikkeld verhaal wat makkelijk leest. Mist het wat diepgang en wat afronding waardoor het plot snel na het lezen alweer wegzakt uit het geheugen.
Romy is een herkenbaar karakter. Ondanks dat zij zich in een heel bijzondere situatie bevindt die niet herkenbaar is. Maar haar reacties op de dingen die er gebeuren zijn heel begrijpelijk. Ook is Romy heel volwassen voor haar leeftijd, wat goed te verklaren is uit alles wat ze in haar leven al heeft meegemaakt.
De schrijfstijl is als jeugdig te omschrijven. Dit past goed bij het jonge karakter van de hoofdpersoon en het publiek waarvoor dit boek geschreven is. Het is een YA boek, maar valt om deze reden meer aan de jonge kant van het spectrum.
Van het thema eenzaamheid zou je op basis van de titel en beschrijving van het boek verwachten dat het de boventoon voert. Helaas is dat niet zo. Het is eerder een avontuurlijk boek waarin er een hele hoop gebeurd en verraad en vertrouwen belangrijkere onderwerpen zijn.
Nergens is het boek saai. Gebeurtenissen volgen elkaar snel op en ondanks dat het een dun, kort boekje is gebeurd er een hele hoop. De spanning blijft hangen waardoor je na elk hoofdstuk weer verder wilt lezen en het boek niet makkelijk weglegt.
Aan het einde wordt er echter de sneltreinvaart in gezet waardoor het een beetje rommelig wordt. Het einde voelt dan ook erg afgeraffeld. Het einde blijft een beetje open, hoewel het verhaal wel wordt afgerond. Het komt over alsof de auteur er nog niet helemaal zeker van was of dit een alleenstaand boek zou worden, of het begin van een serie. En dat is jammer, want dat maakt een einde enigszins een anticlimax.
Hoewel het geen onaardig boek is, en zeker vermakelijk als je op zoek bent naar een niet al te ingewikkeld verhaal wat makkelijk leest. Mist het wat diepgang en wat afronding waardoor het plot snel na het lezen alweer wegzakt uit het geheugen.
1
Reageer op deze recensie