De zoektocht naar een identiteit en de waarheid

Puberteit....iets wat voor niemand eigenlijk een gemakkelijke periode is. Je bent nog jong, druk op zoek naar je eigen identiteit en dat terwijl je je al druk moet maken over wat je in de toekomst wilt gaan doen en waar je naartoe wilt werken. Dat geldt ook voor Red, Leo, Rose en Naomi. 4 jongeren die eigenlijk overal buiten vallen, tot ze elkaar leren kennen en een band oprichten genaamd: Mirror, Mirror. Het Engelse woord voor spiegel, wat eigenlijk best wel van toepassing is op het verhaal.

Het verhaal gaat in grote lijnen over het zoeken naar je identiteit. Als tiener ben je hier constant mee bezig en Cara Delevignne neemt je mee in deze zoektocht. Dit doet ze zelfs zo goed dat wanneer je fragmenten uit het verhaal leest, je je net zo verward voelt als iedere tiener die op zoek is naar zijn identiteit en de worstelingen die dit met zich meebrengt.

Ondanks alle emoties die je in dit boek tegenkomt, springt er één ding met kop en schouders bovenuit: Hoop. De hoop dat ondanks alle 'verschrikkelijke' dingen die kunnen gebeuren in je tienertijd, je erbovenop komt. Je uiteindelijk weet wie je wilt zijn of wilt worden in de toekomst, waar je naartoe wilt werken en groeien. Dat is wel iets wat ik ontzettend mooi vind om terug te lezen. Je tienerjaren kunnen ontzettend verwarrend zijn, je komt voor belangrijke keuzes te staan en je weet niet altijd welke kant je op moet. Tot je op een dag wakker wordt en terugkijkt op deze periode.

Vriendschap is ook een belangrijk element uit dit verhaal en met name wat ware vriendschap kan betekenen voor je zelfbeeld en zelfvertrouwen. De drie vrienden: Red, Leo en Rose nemen je, samen met een aantal andere personages, mee op een zoektocht door de middelbare school van deze vriendenclub, en door London om te onderzoeken wat er met hun vriendin Naomi is gebeurd. Het wordt door de politie afgewimpeld als een zelfmoordpoging, maar is dit wel zo? Tijdens hun speurtocht vallen stukje bij beetje alle puzzelstukjes op hun plaats.

Het geeft je als lezer zeker het besef, dat er in de wereld om je heen veel kan gebeuren waar je niet altijd stil bij staat. Dat er dingen in je nabije omgeving kunnen spelen, zonder dat je daar erg in hebt. Het geeft je zeker stof tot nadenken!

Het boek 'Spiegel' is een boek dat normaal gesproken niet zomaar in mijn boekenkast terug komt. Desondanks ben ik blij dat ik het boek gelezen heb. Het heeft me met name op het einde van het boek zeker nog wel verrast over de kracht van ware vriendschap en wat dit met je kan doen.