Een vervolg om te haten en koesteren

Onyx belandde snel naast mijn bed, op mijn bank en in mijn schooltas. Overal waar ik was, was Onyx. Maar mét een reden!

Het vervolg op Obsidian is nog spannender. Je wordt nog meer meegesleept in het verhaal en Daemon en Katy zitten nog meer boven op elkaars lip, letterlijk.
Katy komt voor een moeilijk keuze te staan, zich overgeven aan Daemon of de zak die hij wás (en is?) verbannen uit haar hoofd.

Uiteindelijk moet Katy de consequences accepteren van haar bijzondere band met Daemon en ten koste van alles, zich in het diepe storten.

Onyx is nog bijzonderder dan Obsidian. Het is een pakkend gevolg waarbij ik het ene moment Daemon wel kon slaan en het andere moment smulde van zijn zwarte humor en zelfingenomenheid. Dit boek blijft je bij, weer letterlijk! ;)