Origineel, sterk debuut

Alex Michaelides studeerde psychotherapie en werkte in een gesloten inrichting voor jongeren; de ervaring die hij daar opdeed verwerkte hij in dit debuut waarvan de filmrechten al voor verschijnen verkocht zijn.

Alicia Berenson, kunstenares en al schijnbaar zeven jaar gelukkig getrouwd met Gabriel die ook een kunstenaar is schiet op een avond wanneer haar man thuiskomt hem vijf keer in zijn gezicht.
Sindsdien verblijft zij in een psychiatrische inrichting waar ze al zes jaar weigert te praten en een verklaring voor haar daad te geven.
Psychotherapeut Theo Faber. is vastbesloten om haar aan het praten te krijgen en het motief van haar daad te achterhalen.
Maar met zijn zoektocht naar de waarheid brengt hij ook zichzelf in gevaar.


In De stille patiënt volgen we Theo Faber die pas is aangesteld in The Grove, een psychiatrische inrichting waar hij als doel voor ogen heeft Alicia Berenson aan het praten te krijgen.
Deze verhaallijn wordt verteld vanuit Theo in de ik-vorm.
Door middel van dagboekfragmenten van Alicia komen we steeds meer te weten wat er gebeurd is en hoe hun levens met elkaar verweven zijn.
De auteur heeft een schitterende schrijfstijl, die je eerder in een roman zou verwachten, dan in een thriller.
Niet dat het daardoor minder vlot las, in tegendeel.
Langzamerhand wordt de spanning opgebouwd en op een sublieme wijze volgt er nog een plottwist en wordt alles duidelijk.
Het is gewoon een geweldig sterk, psychologisch en origineel debuut.
Dus een aanrader wat mij betreft.
4,5*