De boeken van Suzanne Vermeer spelen zich altijd af in vakantiesfeer. De hoofdpersonen zijn werkzaam in de vakantiebranche of genieten zelf van een welverdiende vakantie. Paul Goeken, de schrijver van de Vermeer-boeken, is in 1999 met zijn gezin naar vakantie-eiland Gran Canaria verhuist. In de jaren dat hij daar een duikschool en toeristenwinkel had heeft hij veel inspiratie opgedaan voor zijn boeken. Jarenlang verscheen er voor elke zomervakantie een nieuw boek. Een prima timing, want deze lekkere wegleesthrillers zijn prima geschikt om lui op het strand of aan het zwembad te lezen. Helaas is Paul Goeken in juni 2011 overleden, Suzanne Vermeer leeft echter voort. In juni 2012 verscheen haar nieuwste boek Bon Bini Beach.
Joyce is directeur van een groot hotel op Tenerife. Enkele jaren geleden is zij gescheiden en het valt haar niet mee haar drukke baan te combineren met de opvoeding van een twaalfjarige puberzoon. Gelukkig is het contact met haar ex nog goed, zodat hij regelmatig even bijspringt. Op een avond dringen twee mannen het kantoor van Joyce binnen en wordt zij bedwelmd. Ze wordt wakker in één van de kamers in haar eigen hotel. Enkele dagen later toont een Russische man Joyce beelden van de bewuste nacht. Het filmpje is erg shockerend en Joyce doet er alles aan om te voorkomen dat het openbaar wordt gemaakt. Wanneer de situatie uit de hand dreigt te lopen en zowel haar personeel als haar zoon bij de zaak betrokken wordt laat Joyce zich niet meer chanteren en gaat zelf op zoek naar de daders.
Ik vond De Suite weer een heerlijk vakantieboek. Ik heb het verhaal gelezen toen ik op vakantie was in Egypte. Het verhaal zou zich ook daar of in Turkije af kunnen spelen. Ik vond het heel herkenbaar. Ik heb mij in Egypte 14 dagen lang rot zitten ergeren aan die Russische dronken en luidruchtige veelvraten! (trouwens de Nederlanders kunnen er ook wat van….) Toen Joyce in het boek het bericht kreeg dat de Russische toeristen welkom waren op Tenerife, kreeg ik echt de neiging om haar te waarschuwen. Begin hier niet aan Joyce! Maar ja, het Russische (mafia?)geld is overal nodig om de hotels te redden van hun ondergang. Dus ook op Tenerife. Het verhaal kwam relaxed op gang. Beetje bij beetje leerde ik de (goed omschreven) personages kennen. De ontvoering was zelfs zo goed omschreven dat ik er, ondanks de 35 graden, kippenvel van kreeg! De koelbloedige actie van Joyce was niet erg geloofwaardig, maar was wel lekker spannend. Dat kon ik wel gebruiken na een paar dagen ontspannen bakken in de zon. En nu op naar de volgende vakantie. De Russen mogen wat mij betreft thuisblijven, maar Suznne Vermeergt gaat mee!