Na even doorlezen toch een spannend moordmysterie

Nadat hun moeder Sadie wordt opgenomen in een afkickkliniek, moet de tweeling Ellery en Ezra noodgedwongen bij hun oma verblijven. Waar de broer en zus maar weinig over de geboorteplaats van hun moeder weten, weten de bewoners van Echo Ridge des te meer over hen. Het is de stad waar lang geleden hun tante Sarah verdween en vijf jaar geleden het meisje Lacey vermoord werd. Ditmaal laat opnieuw de moordenaar van zich horen.

De sfeer is meteen al grimmig als ze op weg naar het huis van hun oma stuiten op een levenloos lichaam op het wegdek. De dader is er al lang en breed vandoor, de overleden man blijkt een geliefde docent natuurwetenschappen te zijn. Karen M. McManus zet hiermee al meteen de toon voor de rest van het verhaal, een voorbode dat waarschijnlijk niet iedereen ongeschonden het verhaal door zal komen.

(Te) snelle spanning
Dit kleine drama zo snel aan het begin van het verhaal, was voor mij echter ook meteen een dooddoener. McManus doet haar best om heel snel de spanning in het verhaal te brengen, maar door dit al zo snel te doen, zit je nog niet genoeg in het verhaal om er echt door geraakt te worden. Je wilt namelijk eerst nog de personages leren kennen, zodat je ook hun reacties kunt begrijpen. Ik zat eigenlijk nog helemaal niet zo lekker in het verhaal en vond het begin met vele personages en theorieën lastig te volgen.

Het is daardoor even inkomen in het boek, maar zodra de rode draad duidelijk is, worden alle lijntjes die de schrijfster uitzet ontzettend interessant om te volgen. Daarbij is ervoor gekozen om twee hoofdpersonages aan het woord te laten. Naast het perspectief van Ellery worden de hoofdstukken namelijk afgewisseld vanuit het oog van Malcolm. Malcolm is de broer van Declan, degene die verdacht wordt van de moord op het meisje Lacey, vijf jaar geleden. Hierdoor probeert Malcolm zich vooral stil te houden om maar niet op te vallen, alleen lijkt hij vaak op de verkeerde tijd op de verkeerde plaats te zijn.

Vriendschap
Het vormt een mooi contrast tussen de twee hoofdpersonages. Ellery is namelijk geobsedeerd door cold cases en probeert de moord op Lacey op te lossen. Wanneer er bedreigingen worden geuit richting de huidige homecoming queens van het bal, gaat ze op onderzoek uit. Zijn er verbanden tussen de eerdere verdwijningen en deze nieuwe stalker? Ellery heeft daarbij een levendige fantasie en schuwt het niet om ook dorpsbewoners als verdachten te zien. Malcolm is juist wat meer het stille type, maar ook iemand die rationeel is. Hij gaat mee op zoek met Ellery, maar weet haar juist wat meer tegen te houden om niet zomaar mensen te beschuldigen. De twee vullen elkaar daarmee goed aan en dit leidt tot iets moois.

Vooral de gedachtes van Ellery leiden tot vele verschillende plots in het verhaal. Zo is er het huidige moordmysterie, maar ook de achtergrond van Sadie’s moeder, die haar kinderen begon te verwaarlozen toen ze verslaafd raakte. Ellery heeft hierover veel opgekropte boze gevoelens, die ze er niet uit kan laten omdat haar broer Ezra en zij alleen ‘positieve communicatie’ mogen voeren met hun moeder in de afkickkliniek. Zo komen er eigenlijk hele verschillende thema’s voor die het boek heel veelzijdig maken. Naast moord en onschuld speelt familie namelijk een grote rol, en ook het wantrouwen in het boek biedt juist perspectief voor het thema vertrouwen en vriendschap.

Het bewaarde geheim
Karen McManus heeft daarmee niet alleen een boek geschreven dat spannend is, maar ook diepere thema’s doorgrondt. Ze schept een realistisch beeld dat Amerikaans aanvoelt als een ‘Mean Girls murder mystery’, maar toch ook in het Nederlands goed overkomt. Je zit tijdens het lezen op het puntje van je stoel en wordt zelf als het ware een detective om maar antwoord te krijgen op alle vragen. De uiteindelijke ontknoping is een grote verrassing die wel al eerder uitgewerkt had mogen worden, maar zeker niet teleurstellend. Een onvoorspelbaar boek waar je dankzij een zekere laatste uitspraak ook achteraf nog lang over na kunt speculeren.