Vooraf had ik geen verwachtingen bij dit boek, omdat ik de schrijfster en de serie 'Britt Franken' nog niet kende. De eerste kennismaking is prima bevallen, kan ik zeggen. Qua plot en qua karakters zit Onschendbaar goed in elkaar en Heleens schrijfstijl is lekker compact en vlot, wat ook prima bij het boek past. Het deed me denken aan de boeken van Corine Hartman en dat is een compliment.

In het boek worden twee verhaallijnen beschreven. Het ene verhaal gaat over een gesjeesde directeur communicatie bij een consultancybedrijf (waarvoor Heleen kennelijk uit haar eigen ervaring heeft geput), het tweede gaat over het naargeestige werk van een bende kinderontvoerders. De emotie die bij dit onderwerp komt kijken (zeker als je zelf kinderen hebt), weet Heleen goed te bespelen en ook de verhaallijnen lopen mooi in elkaar over.

De korte hoofdstukken vanuit wisselende perspectieven laten je in het begin afvragen: 'waar gaat dit heen'. Ze zorgen er ook voor dat je steeds maar door wilt lezen om te zien hoe het verder gaat. Het verhaal is spannend genoeg om je een aantal uren aan het boek gekluisterd te houden en dan is het toch vrij plotseling afgelopen (het is ook niet zo'n lang boek).

Ik ga hier verder niets inhoudelijks over het boek vermelden, als je mijn uitgebreide bespreking hiervan wilt lezen, kun je terecht op het forum.

Al met al: een knap geschreven thriller, spannend en met grotendeels geloofwaardige (soms een beetje naar cliché neigende) personages. Ik heb me prima vermaakt.