‘Disclaimer’ van Renée Knight is een verrassende niet-alledaagse thriller

Catherine heeft een geheim dat ze al twintig jaar met zich meedraagt. Niemand kent dit geheim. Althans, dat denkt ze. Totdat ze het boek 'De volmaakte vreemdeling' leest. Ze kan zich niet herinneren hoe ze aan het boek gekomen is, de auteur van het boek is onbekend. Maar dat de schrijver haar wel kent is duidelijk. Het boek gaat namelijk over haar en haar geheim. En geeft een beschrijving van haar dood. Ze gaat op onderzoek uit naar de schrijver van het boek en wordt hierdoor steeds meer geconfronteerd met haar verdrongen verleden. Wanneer haar zoon als gevolg van de gebeurtenissen in het ziekenhuis belandt, ze haar baan verliest en haar huwelijk op de klippen loopt, is ze ten einde raad. De man moet gestopt worden. Dat lukt haar, niet door hem te vermoorden, maar door hem haar kant van het verhaal, haar geheim, te vertellen.

Achtbaan
Het verloop van ‘Disclaimer’ laat zich het best vergelijken met een ritje in de achtbaan. Een langzame start in afwachting van wat komen gaat. De spanning wordt geleidelijk opgebouwd, de informatie gedoseerd vrijgegeven. Even bekruipt je het gevoel dat dit boek een misser is, dat de verwachtingen te hoog waren. Dat het een standaardthriller is, waarvan je het verloop op voorhand al kent. Maar dan volgt het punt dat je gelanceerd wordt en het verhaal snelheid krijgt. Knight verweeft vernuftig heden en verleden aan de hand van twee karakters, Catherine en Stephen. Het verhaal ontwikkelt zich op veel punten heel verrassend. Zo weet Catherine Stephen te stoppen door hem te overreden, niet door te dreigen of moorden. Het wordt hierdoor geen soft verhaal, maar een verhaal met psychologische diepgang. Dit zorgt ervoor dat, als alle feiten bekend zijn, je als lezer netjes kan uitrollen in de achtbaan die Knight creëerde.

Stof tot nadenken
'Disclaimer' geeft je genoeg stof tot nadenken. Want moraal van het verhaal: niets (en niemand) is wat het op het eerste zicht lijkt en ieder verhaal heeft meerdere kanten. Zonder die te kennen kun je moeilijk een juist oordeel vellen. Aan de hand van de gedachten van Catherine en Stephen geeft Knight de stellingen in een discussie over wie nu slachtoffer en wie nu dader is goed weer. Het is vervolgens aan de lezer om na het lezen van het boek een oordeel te vellen.

Tegenstellingen
De karakters van Catherine en Stephen zijn met de nodige zorg uitgewerkt. Bij Catherine voel je continu haar angst. Ze is bang om vermoord te worden, maar heeft nog meer angst om haar geheim prijs te geven aan haar man en zoon. Ze worstelt met de vraag of ze man en zoon moet betrekken bij haar probleem. De tegenstelling met Stephen kan niet groter zijn, hij is overtuigd van zijn eigen gelijk en laat zich aanvankelijk niet van zijn doel afbrengen. Met beide personages heb je om beurten sympathie, het is bijna onmogelijk één van beiden te veroordelen voor hun daden en gedrag.

Conclusie
'Disclaimer' is geen dertien-in-een-dozijnthriller. Geen thriller gestoeld op clichés, die bol staat van moorden en geweld, maar een gebeurtenis in het verre verleden die de aanleiding vormt voor een strijd tussen gevoelens bij en tussen de personages. Knight laat je in de hoofden van de hoofdpersonages kijken en creëert juist daarmee een beklemmende sfeer.