Drama wint ruim van geluk

Remy, is leraar op een basisschool, en is diep ongelukkig.
Hij kan niet van zich afzetten dat Estee, zijn zus, hem achterliet na zelfdoding, daarnaast weet hij zich nog in de rekenschap dat de man die doorgaat als zijn vader, niet zijn biologische vader is.

Zijn huwelijk is op de klippen gelopen en het lijkt erop dat hij zijn verhaal alleen kan doen bij een leerling van hem, die ook al niet al te gelukkig is, haar vader heeft nauwelijks aandacht voor haar door zijn drukke baan als rechercheur en dat leidt ook nog eens tot een breuk in het huwelijk van haar ouders.
Ze snijdt zich om de aandacht hiervan af te leiden, dit is de 2e verhaallijn, die ook verder wordt uitgewerkt.

Maar het kan nog erger met Remy, er wordt een tumor geconstateerd in zijn hoofd, dat niet operabel is, en tot overmaat van ramp krijgt zijn dochter een zwaar ongeluk, dat ze niet overleefd.

De derde verhaallijn is die van het gezin waar Taij de zoon, het zwaartepunt vormt, hij heeft een lui hart, en weet dat hij zonder de inzet van een nieuw hart, verloren is, het wachten op een nieuw hart lijkt eindeloos te duren.

Als de verhaallijnen bij elkaar komen, dringt zicht een gitzwarte einde van het boek aan de lezer op.

Wat een geweldig boek is dit, je voelt de emotie bij tijd en wijle je eigen lichaam instromen, de vertelkunst van Alex Boogers is bovenmatig.
Je moet wel tegen een stootje kunnen bij dit boek, de drama's die worden beschreven zijn levensecht en kunnen maar zo gebeuren, sterker nog ze gebeuren dagelijks, maar doordat er in dit boek waar verschillende lijnen lopen, waar ook een lichtpuntje is waar te nemen, maakt het het lezen een ervaring op zich, nogmaals een geweldig boek.