Recensie Dit zijn de namen

Een groep vluchtelingen wordt misleid en maken een helletocht door wat blijkt in hun eigen land, als de illustere groep tot 5 man is uitgedund komen ze toch uiteindelijk in een plaats waar Pontus Berg de politiescepter zwaait.
Hij stuurt de jongen uit de groep uiteindelijk naar het beloofde land, het land van het joodse geloof wat Pontus weer ontdekt heeft in een zoektocht naar zijn verleden.

Ik ben het met Maria hieronder eens, dat de sfeer erg veel op die van De Weg van Cormack weg had, in ieder geval voor het verhaal van de vluchtelingen.
Erg vrolijk wordt je niet door de mensenhandel en corruptie, een intrigerend boek is het wel, dikke aanrader.