Recensie Het spel van de engel

Over het verhaal zelf is al genoeg geschreven, zodat ik me alleen beperk tot mijn eigen waardering en die luidt:

De schaduw van de wind vond ik een prachtig boek, waarin Zafon me overtuigde dat historische romans ook boeiend kunnen zijn (normaal ben ik niet echt een liefhebber van het genre), toen de gevangene van de hemel uitkwam werd het hoog tijd om het spel van de engel te gaan lezen, en dat vond ik weer heel goed.
Maar zoals Mies hieronder ook beschrijft mag het wel iets minder lijvig, iets waar hij zich kennelijk in het laatste boek wel aan heeft gehouden zo te zien, maar verder niets dan lof wederom over deze pil.