Recensie Mischa

Rosa is een weduwe van 65 jaar, die op de komst wacht van haar oudste zoon Christiaan, die haar op zijn vrije dag met een bezoekje zou komen vereren, maar in plaats van haar zoon staan er 2 agenten voor de deur.
Ze komen haar mededelen dat haar zoon in verband wordt gebracht met de verdwijning van een 10-jarig jongetje, Mischa, geheten.
Het jongetje is nog steeds spoorloos op dat moment en het houdt de gemoederen flink bezig.
Rosa weet zeker dat hier een fout is gemaakt, maar gaandeweg het proces, krijgen de waarheid en realiteit meer ruimte.
Ze wordt door het volk beschimpt als zijnde de voortbrengster van kwaad en zij wordt medeveroordeeld, van het ene op het ander moment is haar leven kapot gemaakt.
Ze weet zich geen raad meer totdat een toevallige ontmoeting haar weer met beide benen op de grond zet en zij haar leven, zo goed en kwaad als het kan, weer probeert te vervolgen.
Een indrukwekkende roman, over een moeder wier banden onverbrekelijk zijn met haar kinderen, wat zij ook hebben gedaan, maar o, wat is dit goed beschreven hoe moeilijk dit kan zijn.