Recensie On the road

On the road was in het jaar toen het uitkwam behoorlijk heftig, zo heftig dat de amerikanen het boek fors censureerden; het boek is na 50 jaar opnieuw uitgebracht, maar dan ongecensureerd en ik moet zeggen dat het me niet echt kon boeien; het deed me bij tijd en wijle denken aan Ik, Jan Cremer, maar ik denk als ik dat nu weer terug zou lezen,dat dat misschien ook tegen zou vallen.

Het is niet zo dat het boek oubollig is, dat nou ook weer niet, maar na 100 bladzijden weet je wel zo'n beetje wat er gaat komen.
Kan me wel voorstellen dat het boek destijds veel stof deed opwaaien, maar tijd doet een hoop, dat blijkt maar weer.
Wel heel storend vind ik het feit dat er wordt doorgeschreven zonder rustpunten, zelfs de aankondiging DEEL 2 staat midden in een regel.