Ierland en de tafel van 7

Het is het verhaal van Cyril, geboren in 1945 en gelijk afgestaan aan pleegouders (omdat zijn 16 jarige moeder niet voor hem kon zorgen), Charles en Maude; Maude is naar later zou blijken een uiterst succesvol schrijfster en Charles een fraudeur van het zuiverste water, hij lijkt een rechtszaak naar zijn hand te kunnen zetten maar maakt de vergissing door met de vrouw van de rechter van bil te gaan, als dit uitkomt en de ruzie en de negatieve uitspraak onvermijdelijk blijkt vinden Cyril en Julian, de even oude zoon van de rechter, elkaar en worden vrienden voor het leven.
Maar naarmate de jongens ouder worden komt het onvermijdelijke bij Cyril naar voren, hij voelt zich aangetrokken tot jongens en is hopeloos verliefd op Julian, maar dat is onmogelijk want zo zegt men: In Ierland zijn geen homo's, bovendien is Julian hetero.
Het gaat nu helemaal de verkeerde kant op en Cyril moet vluchten en ontmoet zijn latere man Bastiaan in Nederland, die zijn echt grote liefde wordt.
De tijd verstrijkt maar de onverdraagzaamheid niet, de homohaat blijft, terwijl de het verhaal emotioneel haar weg vervolgd volgen tal van drama's zich op, maar er zijn ook goede momenten te noteren tot het moment dat Cyril de leeftijd van 70 bereikt.
Een weergaloos boek van Jon Boyne, opgedeeld in periodes van 7 jaar, te beginnen bij zijn eigen leeftijd van 7 , vervolgens als hij 14 wordt enzovoort tot de tijd dat Cyril 70 wordt.
Op een indrukwekkende manier wordt de bekrompenheid van het vroegere Ierland duidelijk, de onbegrijpelijke homohaat die door de hele wereld met Cyril mee reist, ik kan niet genoeg benadrukken dat ik dit 1 van de beste boeken vond die ik heb gelezen, sowieso de beste van dit jaar, diep respect voor Boyne, ik ga de rest van zijn werken zeker allemaal lezen, het is na 2 werken (eerder las ik ' de grote stilte, ook al zo'n geweldig boek) voor mij vast komen te staan, om deze schrijver kom ik niet meer heen, hij is 1 van mijn favorieten geworden.