De Test

De schrijfstijl van Joëlle Charbonneau is enorm vlot. Je wordt vanaf het eerste moment meegezogen in het verhaal en voor je het weet ben je halfweg het boek en een paar uur verder. Het einde van elk hoofdstuk is op zo’n manier geschreven dat je telkens verleid wordt om toch nog maar verder te lezen. Eenmaal je begint is het moeilijk om te stoppen. Je zorgt er dus best voor dat je genoeg tijd voorziet wanneer je aan de eerste pagina begint.

Er zijn verschillende gelijkenissen met The Hunger Games, vooral wanneer je naar het praktische deel van de test kijkt. Toch weet de schrijfster op een originele manier uit de hoek te komen door de theoretische kant van het verhaal. Eigenlijk is het concept totaal anders, maar op de één of andere manier krijg je toch af en toe in je achterhoofd een stemmetje die zegt dat het lijkt op The Hunger Games.

Naarmate het verhaal vordert, stijgt ook de spanning. Ook al is het einde van het boek relatief voorspelbaar, toch is het op zo’n manier opgesteld dat je quasi meteen grijpt naar het volgende deel, of toch wenst dat je dit kon doen.

Het eerste deel van de Test-trilogie wist ons alleszins op de juiste manier te raken, dus we kijken alvast hoopvol uit naar het tweede deel, hoewel dat vaak een tegenvaller kan zijn, het zogenaamde tweede-boek-syndroom. Laat ons hopen dat dit in de Test-Trilogie niet het geval is.