Prima thriller, maar overtreft voorgangers niet

Een bekende zanger van het Nederlandse volkslied wordt dood aangetroffen in zijn appartement. Al gauw blijkt dat hij vermoord is en start de zoektocht naar de dader. Niet alleen de recherche houdt zich bezig met de zaak, ook misdaadjournaliste Maja bemoeit zich er zoals gewoonlijk mee en gaat hierin soms erg ver.

Ook is er in het begin nog de ontvoering van Maja’s zoon Bono. Maja neemt het heft in eigen handen en gaat op zoek naar haar zoon. Dit brengt haar zelf ook in moeilijkheden, maar zoals we al van vorige boeken weten is Maja meer van het doen en daarna pas denken en dat is in Alecto niet veel veranderd.
Na de ontvoering zwakt het verhaal af in spanning. Hier en daar weet het op te krabbelen en de lezer weer te voorzien van spanning. Bijvoorbeeld wanneer er een tweede moord wordt gepleegd, net wanneer de ontknoping op de eerdere moord dichtbij leek. Is er een verband tussen de moord op zanger Robin en de moord op zijn manager? Wie heeft er een motief voor beide moorden?

Tussendoor speelt het privéleven van Marja en rechercheur Bert ook een belangrijke rol. De twee groeien dichter naar elkaar toe, maar lijken zelf niet goed te weten hoe ze daar mee om moeten gaan en wat ze daar überhaupt mee moeten vinden.

Als bepaalde ontwikkelingen eenmaal bekend zijn, is de ontknoping niet geheel verassend meer. Enige vraag die dan nog beantwoord dient te worden is welk motief er was voor beide moorden.

Kaspers probeert de dader neer te zetten als een echte slechterik, maar hierin slaagt ze niet. De reacties en dialogen die er dan gevoerd worden voelen onecht en te geregisseerd aan. De geloofwaardigheid is ver te zoeken. Hiermee wordt de spanning van de ontknoping erg afgezwakt.

Desondanks blijft Alecto een prima thriller, maar overtreft het niet voorganger Nemesis.