De weg naar zelfstandigheid in spannende regency roman

De romans van Jane Austen en de Brontë zussen worden nog altijd gezien als klassiekers. Het is dus niet zo gek dat deze vandaag de dag ook nog een inspiratiebron vormen voor veel romanschrijvers. Sarah Ladd is een van die romanschrijvers. De hele regency periode vormt bovendien een bron van inspiratie voor haar. Deze voorliefde vormt de basis van al haar romans, waarvan De lerares van Fellsworth (2017) de meest recente is.

Ladd neemt ons mee naar het Engeland van begin 19^e eeuw, waar Annabelle Thorley alles kwijt is geraakt na het faillissement van haar vader. Haar verloofde heeft haar in de steek gelaten en hoewel haar broer al de perfecte nieuwe kandidaat heeft gevonden, zit Annabelle daar zelf niet op te wachten. Ze vertrekt naar het landgoed van haar oom en tante, waar ze een baan vindt als lerares. 

Haar nieuwe leven valt Annabelle zwaar. Het is duidelijk dat ze het werken niet gewend is. Daarnaast is ze vrij naïef en heeft ze een eigen kijk op de wereld die beïnvloed is door het leven dat ze leidde toen ze jong was. Dit wordt regelmatig duidelijk gemaakt via haar gedachtegangen. Haar baan als lerares en het leven in Fellsworth weten haar kijk op de wereld echter te veranderen. Hannah, een van haar leerlingen, speelt hierbij een belangrijke rol.

Hannah is de dochter van jachtopziener Owen Locke. Na het drama waarbij zijn vrouw om het leven kwam staat hij er alleen voor met zijn dochter. Naast het vaderschap is hij druk bezig om te achterhalen wie de stropers zijn op het jachtgebied. Wanneer Owen kennismaakt met Annabelle lijkt er wat op te bloeien, maar heeft hun liefde wel kans van slagen?

Het is mooi om te zien hoe Annabelle als karakter groeit. Van een jong en ietwat naïef meisje verandert ze in een sterke vrouw met verantwoordelijkheidsgevoel. Ook als dat betekent dat ze haar vertrouwde omgeving met vertrouwde mensen op moet geven. Al duurt het wel lang voordat Annabelle die weg naar zelfstandigheid heeft weten te vinden.

Ladd’s houdt de lezer met haar toegankelijke schrijfstijl de gehele roman in haar grip. Ze weet hoe ze bij de lezer empathie voor het liefdeskoppel creëert en brengt voldoende spanning in het verhaal. De personages zijn goed op elkaar ingespeeld en lijken daarmee levensecht.

De lerares van Fellsworth heeft alles wat je van een roman mag verwachten; liefde (met de daarbij behorende complicaties), vriendschap, spanning en een goed verhaal met een spectaculaire ontknoping, en dat alles tegen de achtergrond van de 19e eeuw.