Meeslepend

Arthur Japin (1956) debuteerde in 1996 met ‘Magonische Verhalen’. Zijn bekendste werk is wellicht ‘Een schitterend gebrek’. Met deze roman kreeg Japin de Libris Literatuur Prijs. In De ruim 20 jaar dat Japin actief is als romanschrijver is hij uitgegroeid tot een van de bekendste en misschien ook wel een van de belangrijkste namen in de Nederlandse literatuur.

Kolja is zijn meest recente roman. Hierin laat Japin de lezer kennismaken met Kolja, een doofstomme jongen die leeft in het Rusland de late 19e eeuw. Zijn beperking heeft er toe geleid dat hij opgroeit in een tehuis. Op achtjarige leeftijd ontmoet hij hier de gebroeders Modest en Pjotr Iljitsj Tsjaikovsk. De broers nemen hem mee in hun wereld. Wanneer Pjotr een aantal jaar overlijdt twijfelt Kolja aan de officiële doodsoorzaak.

De lezer volgt het mysterie rondom het overlijden van Pjotr via Kolja. De intensieve betrokkenheid van de broers heeft er voor gezorgd dat hij zich staande weet te houden in de maatschappij. Bovendien is hij in staat om te communiceren met de mensen om hem heen. Daarnaast leren we meer over de jonge Kolja middels dagboek fragmenten die geschreven zijn door Modest.

Die dagboekfragmenten zorgen niet alleen voor meer diepgang rondom het personage van Kolja (we weten immers meer over Kolja als kind en hoe de band tussen hem en de broers groeide), maar ook laat het Modest van een heel andere kant zien.

Het verhaal speelt zich af in Rusland aan het einde van de 19e eeuw. Om de setting accuraat weer te geven is onderzoek nodig. En het is duidelijk dat Japin hier aandacht aan heeft besteed. Het geheel voelt er oprecht en geloofwaardig aan.