Achtbaan vol emoties en clichés

“Ik ben met een gebroken hart geboren”. De ietwat dramatische eerste zin na de proloog knalt meteen. Zou het hier om een extreem geval van liefdesverdriet gaan? Iemand die alleen maar mislukte relaties kent? Al gauw blijkt dat Rachel een aangeboren hartafwijking heeft en hierdoor met enige regelmaat in het ziekenhuis te vinden is. Tijdens een van die bezoekjes ontmoet ze Andy die zijn arm gebroken heeft. Beiden zijn op dat moment acht jaar oud, maar zelfs op hun jonge leeftijd is de aantrekkingskracht groot. Ze lijken het goed met elkaar te kunnen vinden, maar de ontmoeting is van korte duur. Andy wordt opgehaald door een dokter en ze denken allebei dat ze elkaar nooit meer zullen zien.

Niets is echter minder waar. Na hun eerste ontmoeting blijven de twee elkaar regelmatig tegenkomen. Elke keer is duidelijk dat de aantrekkingskracht nog altijd aanwezig is. We volgen het leven van zowel Rachel als Andy tijdens verschillende periodes in hun leven, waarbij de hoofdstukken van Rachel en Andy elkaar afwisselen. We leven met ze mee tijdens hun jeugd en hun studententijd, maar ook tijdens hun volwassen leven. We lezen over hun triomfen, maar ook over hun tegenslagen. We lezen hoe ze opgroeien en volwassen worden en hoe ze elkaar bij iedere stap weer tegenkomen.

Al die verschillende levensfases bieden de lezer een kijkje in het leven van zowel Rachel als Andy, waardoor je de twee steeds beter leert kennen. Je komt hun geheimen te weten, hun zwakke plekken. Alle kleine oneffenheden komen naar boven. Geen van beiden is perfect en dat maakt ze menselijk. Tegelijkertijd zorgen al die levensfases ervoor dat het af en toe neigt naar langdradigheid. Het feit dat Rachel en Andy om elkaar heen blijven draaien, draagt daar aan bij.

Net als Rachel en Ross in Friends heeft de relatie tussen Rachel en Andy een ‘will they won’t they’ tintje. Hoe vaak ze ook uit elkaar gaan, ze worden steeds weer naar elkaar toe getrokken. Zelfs als ze met iemand anders zijn, vragen ze zich nog af hoe het leven zou zijn als ze nog samen zouden zijn. Iemand anders zal nooit goed genoeg zijn. Een andere overeenkomst is dat ze totaal niet bij elkaar lijken te passen. Rachel komt uit een goede buurt en een goed gezin en komt soms verwend over, wat het soms moeilijk maakt om haar sympathiek te vinden. Andy groeide op met een veelal afwezige en alleenstaande moeder en moest snel volwassen worden. Je vraagt je dan ook af wat de twee in elkaar zien. Maar ja, het hart wil wat het hart wil.

Weiner heeft ervaring met het schrijven van Feelgood en weet hoe ze de lezer laat meeleven met haar personages en dat is vanaf het begin al duidelijk, maar ze weet dit niet de gehele roman vast te houden. Het tempo verslapt en de romantische en emotionele sfeer rondom de ontmoetingen en eigenlijk de gehele relatie komt zo vaak terug, dat lezers het trucje gauw doorhebben. Dat maakt dat Van wie hou je? een hectische liefdesachtbaan vol emoties en clichés is, waarin je meerdere keren over de kop gaat en waar je misselijk uit komt en waarna je je afvraagt waarom je eigenlijk bent ingestapt.

Jennifer Weiner (1970) schrijft romantische Feelgood en is vooral bekend van haar roman In her shoes uit 2002. In 2005 verscheen hiervan een gelijknamige verfilming uit met onder andere Cameron Diaz in de hoofdrol. Van wie hou je? Is Wieners twaalfde en meest recente roman.