Zeer mooi en aangrijpend boek

Waar het geluk wacht, geschreven door Jody Hedlund, is het eerste deel in de kindertrein-serie. Maar deze roman is ook op zich te lezen. Het verhaal gaat over Elise Neumann, ze is een Duitse immigrant in New York, een plek waar alles mogelijk is, dacht ze. Samen met haar zusjes heeft ze het moeilijk om te overleven. Totdat ze hoort over treinen die naar het Westen rijden, een plek waar altijd werk te vinden is. Daarnaast heb je Thornton, zoon van een zeer welgestelde spoorwegmagnaat. Thornton en zijn tweelingbroer krijgen de opdracht om te strijden voor de erfenis van zijn vader, die op sterven ligt.
Het verhaal is historisch en romantisch, door de auteur krijg je een goed en duidelijk beeld van de achtergestelde klasse en hoe ze elke strohalm aangrijpen om in leven te blijven. Maar je leest dus ook over de misbruiken en ontberingen waar ze dagelijks mee te maken krijgen. Ook het contrast met de rijke machthebbers wordt duidelijk doordat je het verhaal vanuit verschillende standpunten kunt lezen. Daarnaast wordt dit klassenverschil groter doordat dit verhaal zich afspeelt in de financiële crisis van 1850. Deze zorgt ervoor dat de situatie voor arbeiders alleen maar verslechterd. Jody Hedlund heeft dit kader goed uitgewerkt waardoor je nog meer meeleeft met de hoofd- én nevenpersonages. Vooral Elise en Thornton krijgen een echt karakter, je leest hun gedachten en ziet ze dan ook volledig evolueren doorheen het verhaal. Elise is een sterke jonge vrouw en Thornton doet er alles aan om de man te worden die respect van zijn vader kan krijgen.
Inhoudelijk was het boek ook romantisch maar in de verhaallijn lag de nadruk niet op een relatie. Toch zorgde de toets van romantiek er wel voor dat het verhaal iets lichter weg las. De schrijfstijl en het woordgebruik vond ik zeer aangenaam waardoor je pagina na pagina kunt wegdromen.
Er gebeurde zoveel in dit verhaal dat nog niet elk onderdeel van het verhaal is afgelopen, er volgen natuurlijk nog boeken, maar de hoofdlijn van het verhaal was mooi afgesloten waardoor je niet per sé de vervolgdelen hoeft te lezen. Maar als je het mij vraagt dan smaakt dit eerste deel zeker naar meer!