Traag vervolg met weinig actie

Na jaren kondigde Tahereh Mafi ineens aan dat er een vervolg zal komen op haar populaire Shatter Me trilogie. Eerst was ik super enthousiast, maar na even nadenken was ik toch wat terughoudender. De trilogie was netjes afgesloten en er was absoluut geen vervolg nodig. Ik vroeg me af of de nieuwe boeken in de serie een slap afkooksel zouden zijn van de originele trilogie, die ik helemaal geweldig vond. Langs de ene kant had ik torenhoge verwachtingen, aangezien ik alleen nog maar genoten heb van Mafi’s boeken. Maar langs de andere kant zag ik het ergens al aankomen dat dit boek niet te vergelijken zou zijn met de originele trilogie en dat het verhaal niet met dezelfde energie en dezelfde kracht verder zou kunnen gaan.

Jammer genoeg was dit boek niet wat ik hoopte dat het zou zijn en was er inderdaad een afname in energie en kracht vergeleken met de vorige trilogie. Het plot is vrij zwak en er gebeurt bitter weinig in dit boek. De focus ligt hier vooral op de emotionele nasleep van het einde van de originele trilogie. Dit is erg logisch, aangezien alle personages nu moeten omgaan met de gevolgen van wat er gebeurde in de originele trilogie, maar ik had toch wat meer spanning verwacht. Er zijn hoofdstukken waarin de personages voor het merendeel reflecteren over hun gevoelens en daden en zo goed als geen actie ondernemen. Dat kan erg interessant zijn, maar in Restore Me kwamen dat soort hoofdstukken iets te vaak voor.

Het gedrag van de personages op zich beïnvloedde de hoofdstukken vol reflectie over gevoelens niet in de positieve zin. Waar Juliette een sterke, machtige vrouw was aan het einde van de trilogie is ze hier een zwak meisje dat geen idee heeft wat ze doet. Het is begrijpelijk dat het moeilijk is om ineens aan de macht te staan van een volledig continent en dat het niet makkelijk is om dan altijd even sterk in je schoenen te staan. Maar ik heb het gevoel dat Juliette meer zeurde over onbelangrijke zaken, dan te focussen op hoe ze een goede leider kan zijn. Restore Me blijft natuurlijk een YA boek, maar naar mijn mening had Juliette zich toch iets volwassener mogen gedragen in dit boek, niet alleen in hoe ze omgaat met haar leiderschap maar ook in hoe ze omgaat met de andere personages.

Het valt duidelijk op dat Warner in de positieve zin verandert is sinds het einde van de trilogie. Dit was te verwachten aangezien hij nu in een relatie is met Juliette en hij dus moet leren open te staan voor andere mensen. Maar ook hij gedraagt zich in dit boek vrij oppervlakkig. Zijn personage is beter uitgewerkt dan dat van Juliette, maar hij blijft toch ook vrij passief in zijn handelingen.

Het enige dat dit boek voor mij heeft kunnen redden van een beoordeling van maar één ster is het einde. Het hele verhaal verloopt vrij traag tot Mafi de spanning begint op te bouwen tot de cliffhanger waar het boek eindigt. De cliffhanger aan het einde interpreteer ik als een indicatie dat de volgende twee delen weer vol actie en intrige zullen zitten. Hierdoor komt Restore Me ook meer op me over als een inleiding voor de nieuwe trilogie. Het lijkt alsof Mafi even de stand van zaken wil verduidelijken voor ze aan het echt belangrijke plot begint in het volgende boek.

Ik geef dit boek maar twee sterren, omdat er bitter weinig gebeurt in dit boek. Emotionele reflectie alleen is in dit boek niet genoeg voor mij. Ook vind ik de personages vrij zwak in vergelijking met hoe ze waren aan het einde van de trilogie. Ik vind het erg jammer dat ze veel van hun stoerheid verloren hebben. Het einde heeft dit boek niet helemaal kunnen redden, maar het doet me wel overwegen om het volgende deel toch te lezen.