UP

Emma is een jonge vrouw van 28 jaar. Ze heeft de diagnose Asperger en ze reageert op stress met depressies. Vol goede moed gaat Emma naar haar laatste gesprek met haar vertrouwde psychiater in de veronderstelling dat ze naar huis gaat Ze is immers beter, denkt ze. Ze wordt ontvangen door de vervanger, die haar mededeelt, dat ze weer moet worden opgenomen op de PAAZ. Emma denkt dat ze niet zonder haar pillen kan en ze verzamelt ze, zodat haar diagnose ‘suïcidaal’ is. Zelf denkt ze dat ze normaal is en binnen zeer korte tijd naar huis kan om haar dagelijkse leven weer op te pakken.

Myrthe van der Meer heeft een prettige schrijfstijl. De gebeurtenissen op de paaz worden boeiend en zelfs met humor beschreven. Het is, ondanks het confronterende thema van depressies en hallucinaties een mooi en verrassend verhaal vol met grappige gebeurtenissen. Ook is er ruimte voor de emotionele kant van het verhaal.

Omdat velen van ons wel iemand kennen met een autistische stoornis en/of met depressies zijn bepaalde situaties heel herkenbaar. Ik vond het een zeer mooi, ontroerend en confronterend verhaal!

Een absolute aanrader! Ik geef het boek 4 sterren.