Teveel personages, teveel herhaling en afgerammeld einde

Mijn eerste boek van Nicci French, spannend! Ik begon vol goede moed aan ‘Het geheugenspel’, want over Nicci French had ik al veel goeds gehoord. Toch was ik niet zo enthousiast als ik hoopte te zijn. Het begin vond ik teleurstellend en verwarrend. Een hoop personages werden geïntroduceerd en het was echt puzzelen om ze uit elkaar te houden en te weten wie een gezin vormde. De vaart in het verhaal was verdwenen en ik moest me echt aansporen om verder te lezen. Het zou toch wel beter worden, of niet soms? Nadat ik alle karakters eens had opgeschreven, was dat ‘probleem’ al van de baan, maar nadien kwam er een volgende hindernis: de therapiesessies van Jane. Ze moest van haar psycholoog elke keer opnieuw een bepaalde scène herleven en dat zorgde voor heel wat herhaling. Toch kwam er licht aan het einde van de duisternis en iets over halfweg werd het boek spannender. Oef! Ik las het boek vanaf dat moment snel uit, maar de ontknoping werd in mijn ogen nogal snel afgerammeld en ik bleef met enkele open vragen zitten. ‘Niet het beste boek van Nicci French’, heb ik op meerdere sites (Hebban & Goodreads) zien terugkeren. Ik wil Nicci French nog een kans gezen en hoop dat de serie van Frieda Klein me beter zal liggen. Daarom een beoordeling van 3 sterren voor ‘Het geheugenspel’.