Mooi eerste deel van de Millenium trilogie!

De Millenium-trilogie van Stieg Larsson, waarschijnlijk het bekendste drieluik ter wereld. Toch als je kijkt naar het aantal mensen dat deze boeken al gelezen heeft. Op basis van de Hebban 1000 begon ik aan ‘Mannen die vrouwen haten’. Het begin was stevig en was toch even op de tanden bijten. Uitleg over de zakenwereld en de vele manieren waarop er gefraudeerd kan worden, zijn niet zo mijn ding. Dit was best een zware aanzet om een verhaal mee te starten. Aanvankelijk had ik schrik dat dit het hele verhaal door zo ging zijn, maar na verloop van tijd vertrekt Michael naar Hedeby en start het boek voor mij echt. Ongeveer halverwege het boek komen Michael en Lisbeth samen. Alle overgangen zitten overigens goed in elkaar, nergens laat Larsson een steek vallen of zijn er zaken die niet consistent zijn. Zeer mooi als je ziet hoe een dik boek dit is! De zoektocht die Michael voert, brengt enkele verrassingen met zich mee, maar die kan ik niet verklappen natuurlijk! Het boek sloot af met enkele hoofdstukken die wat gelijkaardig waren aan de eerste, taaie hoofdstukken. Het was weer het hoofd erbij houden en zeer geconcentreerd lezen. Gelukkig was de epiloog dan weer een waardige afsluiter! Voor mij vormde Mannen die vrouwen haten een mooi eerste deel van deze trilogie!