Eén van Beckett’ beste boeken in deze reeks!

‘Watergraf’ vormt voorlopig het laatste deel in de David Hunter reeks en stiekem ben ik daar wel een beetje bedroefd om. De forensische antropoloog is echt in mijn hart gaan zitten.

De verhalen van Beckett zijn steeds zo vlot neergeschreven dat je als lezer gewoon constant verder wilt. Stoppen is nooit fijn en zeker niet als je het einde van een hoofdstuk nadert waar er steeds een spannend element aan bod komt.

Hunter krijgt deze keer af te rekenen met waterlichamen en verraderlijke getijden die het werk enorm bemoeilijken. Elk aangehaald element zal later nog van pas komen, zo blijkt al snel. De personages zijn goed gevonden en vooral met Rachel voelde ik een klik. Watergraf vormt zonder meer een mooie toevoeging aan de reeks rond David Hunter en is voor mij naast De geur van sterfelijkheid, het beste boek uit deze reeks. Alleszins is hier in dit boek meer actie te bespeuren dan in het vorige deel Niets blijft verborgen van dat een beetje atypisch was in deze serie.

Dit vijfde deel heeft opnieuw alle kenmerken die we intussen gewend zijn van Simon Beckett: een goede,vlotte schrijfstijl met voldoende details om je alles levendig voor de geest te halen, sterke karakters, een origineel verhaal en een spetterend einde. Een einde dat bovendien ruimte laat voor een vervolgdeel… en laat ons hopen dat dat zesde deel er inderdaad nog komt! Een dikke 5* is dan ook het mooie oordeel voor ‘Watergraf’!