Lezersrecensie
Meesterlijke mozaïek
'Lijkententoonstelling' van Hassan Blasim is een meesterlijke mozaïek van verhalen waarin de dood prominent aanwezig is, zoals de titel belooft.
De dood is een vanzelfsprekendheid waar men in oorlogsgebieden bijna achteloos tegenover kan gaan staan. Of lyrisch, muzisch, door er een mooi slotakkoord van te maken. Blasim, een Irakees in ballingschap en gezegend met het talent waar ook Kafka over beschikte, doet beide. Hij schrijft verhalen met een uitzinnige verbeeldingskracht, bloedend als rauw vlees, stuiptrekkend soms, maar van een weergaloze schoonheid.
Ik had geen benul van de schoonheid die schuilt in geronnen bloed, uiteengereten lichamen en rottende lijken, tot ik 'Lijkententoonstelling' las. Sommige verhalen lijken hallucinaties, aan den lijve ondervonden.
Hybride wezens, muterende mensen, van idealisten tot waanzinnigen, bevolken Blasims tot fantastische fabels verheven versies van de werkelijkheid.
De onderwerpen lijken absurd: een man treft in zijn woonkamer een wolf aan, een andere man in het konijnenhok een ei. Blasim verleent aan die absurditeiten een diepere betekenis en voegt er reële contexten aan toe.
'De vrachtwagen naar Berlijn' speelt zich bijna integraal af in het donker: in de laadbak van een vrachtwagen vol vluchtelingen.
In 'Het dossier en de werkelijkheid' legt Blasim op onthutsende wijze de vinger op de wonde van de beeldvorming rond IS.
'De gek van het Vrijheidsplein' en 'De Irakese Christus' zijn bijzonder intelligent geschreven, subtiel en vol dubbele bodems.
Deze voortreffelijke bundel lees je best bedachtzaam. Het zijn verhalen om langzaam onder je tong te laten smelten, omdat ze zo rijk van taal en inhoud zijn, met humor als verzachtende saus. Ze hebben mij meer inzicht verschaft in het leven en overleven in een land in permanente staat van oorlog en destructie. Waarom een mens dan vlucht? Ja, dat begrijp ik na 'Lijkententoonstelling' nog veel beter.
Hassan Blasim is voor mij tot nu toe dé ontdekking van het jaar. Zou Kafka herrezen zijn?
De dood is een vanzelfsprekendheid waar men in oorlogsgebieden bijna achteloos tegenover kan gaan staan. Of lyrisch, muzisch, door er een mooi slotakkoord van te maken. Blasim, een Irakees in ballingschap en gezegend met het talent waar ook Kafka over beschikte, doet beide. Hij schrijft verhalen met een uitzinnige verbeeldingskracht, bloedend als rauw vlees, stuiptrekkend soms, maar van een weergaloze schoonheid.
Ik had geen benul van de schoonheid die schuilt in geronnen bloed, uiteengereten lichamen en rottende lijken, tot ik 'Lijkententoonstelling' las. Sommige verhalen lijken hallucinaties, aan den lijve ondervonden.
Hybride wezens, muterende mensen, van idealisten tot waanzinnigen, bevolken Blasims tot fantastische fabels verheven versies van de werkelijkheid.
De onderwerpen lijken absurd: een man treft in zijn woonkamer een wolf aan, een andere man in het konijnenhok een ei. Blasim verleent aan die absurditeiten een diepere betekenis en voegt er reële contexten aan toe.
'De vrachtwagen naar Berlijn' speelt zich bijna integraal af in het donker: in de laadbak van een vrachtwagen vol vluchtelingen.
In 'Het dossier en de werkelijkheid' legt Blasim op onthutsende wijze de vinger op de wonde van de beeldvorming rond IS.
'De gek van het Vrijheidsplein' en 'De Irakese Christus' zijn bijzonder intelligent geschreven, subtiel en vol dubbele bodems.
Deze voortreffelijke bundel lees je best bedachtzaam. Het zijn verhalen om langzaam onder je tong te laten smelten, omdat ze zo rijk van taal en inhoud zijn, met humor als verzachtende saus. Ze hebben mij meer inzicht verschaft in het leven en overleven in een land in permanente staat van oorlog en destructie. Waarom een mens dan vlucht? Ja, dat begrijp ik na 'Lijkententoonstelling' nog veel beter.
Hassan Blasim is voor mij tot nu toe dé ontdekking van het jaar. Zou Kafka herrezen zijn?
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Elisabeth Francet
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
