Bejaardenreis brengt de spanning er niet in

Lydia Verbeeck (1948) schreef zowel jeugdromans als historische misdaadromans. In ‘Reis naar de hel’ is reisleidster Sofie Catoor, bekend van de eerdere misdaadroman 'Vergelijking met X onbekenden' weer één van de hoofdpersonages. Samen met chauffeur Walter Vervoort gaat zij met een groep bejaarden een rondreis maken in de Jura. En eigenlijk is dat net zo saai als dat het klinkt: looprekjes, stokken en veel geklaag.

Tussen al die bejaarden zit één jonge vrouw: Ella. Ze is niet toevallig in dit reisgezelschap terechtgekomen, maar heeft een duidelijk doel. Samen met haar vrienden Kevin en William heeft ze een moord gepland. Het thema daarvoor is een beetje vergezocht. Het grootste deel van het verhaal speelt zich af in Hotel Poulsard, dat op punt van faillissement staat. Ook dit zorgt voor veel geweeklaag van de eigenaresse, hetgeen het verhaal ook niet opvrolijkt.

De tekst op de achterflap en titel van het boek beloofden veel. Dat is wat mij betreft niet waargemaakt. In het boek volgen de gebeurtenissen elkaar snel op, waardoor vaart in het verhaal ontstaat. Het is echter nergens spannend. Ook zijn de vele verschillende personages verwarrend om het verhaal te kunnen volgen. Ook gebruikt Verbeeck erg veel Franse zinnen.