Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Recensie Als op een winternacht een reiziger

Ik vrees dat het officieel is. Sprak ik na het lezen van Kalme Chaosvan Veronesi nog de vrees uit dat 'Italiaanse schrijvers blijkbaar niet aan mij besteed zijn', dan is die vrees - na het lezen van Calvino's Als op een winternacht een reiziger bewaarheid geworden. Met uitzondering van de boeken van Umberto Eco, dan.

Ook Calvino slaagt er niet in om me geboeid te krijgen. Het is een leuk experiment, dat me (ook) deed denken aan Iemand, niemand en honderdduizend van Luigi Pirandello vanwege de wijze waarop Calvino de lezer aanspreekt. Maar net als bij Pirandello voelde ik me totaal niet aangesproken. Niet als Lezer en ook later niet als Lezeres. Dit boek gleed (mede) daardoor voor een groot deel langs me heen, hoewel de verhalen - op zich - aardig genoeg zijn.

Helaas moet ik concluderen dat dit hoogtepunt van de postmodernistische literatuur geen persoonlijk hoogtepunt is geworden. Ik heb me afgevraagd of dat zou komen door de 'postmodernistische' vorm en inhoud, maar ik houd juist erg van de verhalen van andere schrijvers die tot het postmodernisme worden gerekend. Sterker nog, Paul Auster, Orhan Pamuk en Thomas Pynchon (ondanks Een regenboog van zwaartekracht) horen tot mijn favoriete schrijvers!

Als op een winternacht een reiziger vormt overigens wel de aanleiding voor mij om Stijloefeningen van Raymond Queneau te gaan lezen. Dat moet beter bevallen, al was het maar, omdat de schrijver een Fransman is .

1

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Ellen IJzerman (prowisorio)