Ideeënrijke saaiheid

Het idee is sterk: een 'flik' genaamd Styx (joh!) op seriemoordenaarsjacht wordt vermoord en over'leeft' als zombie om de jacht hoogstpersoonlijk af te maken.

De seriemoordenaar lijkt in het begin van het verhaal nog hoogst originele ideeën te hebben met/voor zijn slachtoffers, maar dat strandt nogal abrupt door de halve moord op Styx. Alleen zijn bijnaam, de Stuffer, doet er na verloop van tijd nog aan denken.

Dhooge lijkt het vanaf het moment dat Styx wederopstaat als zombie allemaal niet meer zo precies te weten, want noch de tentoonstelling van de moordenaar, noch de alternatieve wereld waarin Styx soms rondwaart, noch de zoektocht die Styx samen met zijn ex-collega onderneemt naar de Stuffer worden in het verloop voldoende spannend uitgewerkt. Jammer, omdat alledrie de 'lijntjes' voldoende potentie hebben en het verzombiën van Styx alleraardigst terugkerende beelden op had kunnen leveren als het beter ver'beeld' zou zijn in de actie.

Het verhaal kabbelt voort, er wordt (te)veel verteld en uitgelegd zonder dat het ergens spannend, laat staan griezelig wordt. 'Saai' is helaas de term die dit boek het best omschrijft, ondanks het veelbelovende begin en de alleraardigste ideeën.