Recensie Vrouwenleger van Señor Vivo

Deze reactie bevat spoilers, selecteer de tekst om de spoilers te lezen. Een eigenaardig, veelal behoorlijk cynisch boek over een denkbeeldig Zuid-Amerikaans land waarvan het ene deel van de bevolking zwaar te lijden heeft onder (de effecten van) de cocaïnehandel en een veel kleiner deel daarvan afschuwelijk profiteert.

Dionisio Vivo, een filosofiedocent, lijkt de vrijwel de enige te zijn die zich druk maakt over de afschuwelijke effecten van de cocaïnehandel op de bevolking heeft. Hij onderneemt zelf geen acties, maar schrijft regelmatig vinnige stukken in La Prensa. Daarmee wordt hij natuurlijk niet populair onder de drugsbaronnen en met name El Jerarca probeert van alles om Dionisio het zwijgen op te leggen. Hij maakt daarmee niet echt indruk op Dionisio, maar het maakt zijn prille relatie met Anica wel lastig. Dionisio komt pas echt in actie tegen El Jerarca en zijn aanhang, als Anica in opdracht van El Jerarca op een gruwelijke manier is vermoord.. Naast het verhaal van Dionisio en de wijze waarop hij, zonder het zelf na te streven of zelfs te weten, een status van een wonderen verrichtende heilige - een soort hedendaagse Zuid-Amerikaanse Jezus - verkrijgt, zijn er nog diverse verhalen over andere personen van wie de meesten Dionisio's pad wel ergens kruisen, maar vooral over de met magie doordrongen religie buiten, maar met name in een Zuid-Amerikaanse versie van Atlantis. Hoewel Vivo er uiteindelijk in lijkt te slagen de cocaïnehandel een slag toe te brengen, is het toch geen 'all is well, that ends well'. Dat wordt nog maar eens schrijnend duidelijk gemaakt door de Epiloog, waarin een koffiehandelaar een overheidsdienaar om ondersteuning komt vragen, omdat de lage koffieprijzen ervoor zorgen dat hij het hoofd niet meer boven water kan houden. Als hij nou cocaïneplanten had staan....

Louis Bernières heeft met dit boek een vreemd, maar wel lekker boek geschreven. Het is ongelooflijk cynisch bij tijd en wijle, er worden op koele toon afschuwelijke martelingen beschreven, de wijze waarop de lijdensweg van een leproos wordt gevolgd is ijzingwekkend en toch blijf je doorlezen. Die cynische toon, de lachwekkend slechte maffia en de geweldig beschreven machteloze, maar evenzeer lachwekkende president voorkomen dat het boek van treurigheid uit je handen wegdrijft. Bernières spot niet alleen met de cocaïnehandelaren en hun bestrijders, maar trekt bij monde van Dionisio Vivo 'alles' in twijfel getuige de wijze waarop hij zijn filosofiecolleges met de volgende mededeling begint:

Ik wil niet dat jullie ook maar iets hiervan geloven, want het is allemaal flauwekul, maar het is wél de flauwekul waarin de steunpilaren van onze pseudo-Europese beschaving zijn gegrond, zodat jullie die maar beter kunnen begrijpen, want iemand die de geschiedenis en de taxonomie van de flauwekul niet begrijpt, zal nooit het verschil ontdekken tussen flauwekul en pseudo-flauwekul en non-kul..."

En daarvoor geven dan volksstammen studenten hun studies in Scheikunde, Onbekende en Onpraktische talen, Obscure Botanie gecombineerd met Middeleeuwse Byzantijnse Hydraulica op!