Verrassend tot het eind

"Hij kan dik zijn, maar ook dun. Hij kan op jou lijken, maar ook op mij. Geen mens merkt de Digger ooit op, en dat is een van de redenen waarom hij zo bijzonder goed is in wat hij doet."

Het is de laatste dag van het jaar. Om 12.00 uur wordt er in een metrostation geschoten; er zijn meerdere gewonden en talloze doden te betreuren. Even later wordt er bij het stadhuis een brief afgeleverd. Hierin wordt om twintig miljoen dollar gevraagd. Als niet aan deze eis tegemoet wordt gekomen, zal er vervolgens elke vier uur ergens in de stad nog een bloedbad aangericht worden.

Een race tegen de klok begint.

Deaver weet je mee te nemen in het verhaal: hoe zit het in elkaar en meer nog, hoe kan dit zinloze moorden gestopt worden. Dit maakt dat je dit boek maar moeilijk terzijde kunt leggen.

Het eind is zondermeer verrassend te noemen.