Lezersrecensie
Te veel herhaling
Een verhaal van twee prinsessen gaat, hoe kan het ook anders, over twee prinsessen. Het is echter geen kinderboek, maar een fantasy boek voor volwassenen waarbij geweld niet geschuwd wordt.
Mama Arria woont samen met Velira van 9 jaar en Amarillis van 10 jaar, in een klein hutje in een bos. Mama Arria is niet de biologische moeder van de twee meiden, maar voedt hen wel als zodanig op.
Het is winter, guur en het stormt behoorlijk. Bij het haardvuur vertelt Mama Arria, niet voor de eerste keer, het verhaal van de twee prinsessen. De meisjes vragen zich af of zij die twee prinsessen zijn over wie hun moeder hen vertelt.
Jaren later breekt er oorlog uit en de meisjes slaan noodgedwongen op de vlucht. Zij leren meer over zichzelf; wie ze zijn en over hun gaven.
Tot dan wist het verhaal mij te boeien. Echter, nadat de meisjes hadden ontdekt wie en wat zij waren, deed de herhaling zijn intrede. Het verhaal werd een opsomming van telkens weer een gevecht, dat weliswaar elke keer iets anders verliep dan t vorige maar toch niet zo héél anders. Het werd te voorspelbaar en verveelde op den duur. Door de manier van schrijven - veel herhalingen, regelmatig vrij lange zinnen - miste ik bezieling en werd het nergens echt spannend.
Mama Arria woont samen met Velira van 9 jaar en Amarillis van 10 jaar, in een klein hutje in een bos. Mama Arria is niet de biologische moeder van de twee meiden, maar voedt hen wel als zodanig op.
Het is winter, guur en het stormt behoorlijk. Bij het haardvuur vertelt Mama Arria, niet voor de eerste keer, het verhaal van de twee prinsessen. De meisjes vragen zich af of zij die twee prinsessen zijn over wie hun moeder hen vertelt.
Jaren later breekt er oorlog uit en de meisjes slaan noodgedwongen op de vlucht. Zij leren meer over zichzelf; wie ze zijn en over hun gaven.
Tot dan wist het verhaal mij te boeien. Echter, nadat de meisjes hadden ontdekt wie en wat zij waren, deed de herhaling zijn intrede. Het verhaal werd een opsomming van telkens weer een gevecht, dat weliswaar elke keer iets anders verliep dan t vorige maar toch niet zo héél anders. Het werd te voorspelbaar en verveelde op den duur. Door de manier van schrijven - veel herhalingen, regelmatig vrij lange zinnen - miste ik bezieling en werd het nergens echt spannend.
1
Reageer op deze recensie