Indrukwekkend relaas

De cover van het boek Lief van je van Roanne van Voorst nodigt uit tot lezen.
De uitnodigende rode kleur met daarop in zwarte letters de titel van het boek, alsmede de naam van de auteur en in beige de afbeelding van een soldaat met een wapen in zijn of haar hand.
De titel spreekt de afbeelding tegen. Dit wekte nieuwsgierigheid op bij mij; “wat heeft de afbeelding te maken met de titel van het boek?”
De flaptekst van het boek maakt je weinig wijzer: is het lief dat de hoofdpersoon haar broertje mee uit nam of is het lief dat zij zijn strijd afmaakt? Waarom maakt zij zijn strijd af? Het is immers niet niets, afreizen naar Syrië. Wordt dit ingegeven door schuldgevoel of door iets anders en waarom dan?
Het boek is opgebouwd uit meerdere delen. Naast de proloog en het epiloog is het boek onderverdeeld in drie stukken. Elk deel beslaat een fase uit het leven van de hoofdpersoon, Reve.
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Reve. De schrijfstijl is vlot en, ondanks het zware onderwerp, ook luchtig van toon. Er is sprake van droge humor , een no-nonsense-stijl.

“Het gezicht van mijn broertje was briewit…Lange wimpers. De grijze ogen onzichtbaar achter dunne, lichtblauwe huid. De pukkeltjes op zijn voorhoofd waren bijna niet te zien. De mensen van het uitvaartbureau moesten foundation op zijn gezicht hebben gesmeerd om hem minder lelijk te doen lijken. Het hielp niet echt, maar het was toch erg aardig van ze.”
(Blz. 17, waar Reve haar overleden broer Justin in zijn kist ziet liggen).

Na de dood van Justin wordt duidelijk dat ieder in het gezin zijn dood op een andere manier verwerkt.
Diverse emoties komen hierbij naar voren: ongeloof, besef dat “we” alles in het leven te vanzelfsprekend vinden en pas als iemand er niet meer is het besef dat het geluk juist vaak in de alledaagsheid zit, schuldgevoelens (had ik wel zo’n goede band met mijn broertje als waar een ieder na zijn dood aan refereert?) en verantwoordelijkheid als de vader van Reve haar opbiecht dat het leven voor hem niet meer hoeft zonder haar en haar moeder.

Reve neemt een drastisch besluit en tekent zich in voor het leger. Zij wordt uitgezonden naar Syrië.
Als zij weer terugkomt in Nederland is zij getraumatiseerd. Zij voelt zich ontheemd, is angstig, steeds op haar hoede, bang voor harde geluiden en voelt zich onrustig.
Uiteindelijk escaleert dit.