winterbloesem, een dubbele symboliek

Het boek leest heerlijk vlot weg. De titel winterbloesem is goed gekozen, het verwijst naar de symboliek van een winterbloesem en ook naar de ontluikende liefde in de wintertijd.

Het speelt zich af aan het begin van de vorige eeuw in een tijdsbestek van ongeveer 4 weken. In die 4 weken gebeurt er eigenlijk best veel met de hoofdpersonen. Het begin van het boek leest weg als een soort tv-feuilleton (zoiets als upstairs-downstairs). Maar als je ruim over de helft van het boek bent neigt het naar een damesromannetje (zoiets als de boeketreeks) wat erg jammer is. Je krijgt daardoor het gevoel dat de schrijfster nog even snel snel snel van alles wil vermelden voordat het boek uit is. Je komt dan in een stroomversnelling terecht wat eigenlijk niet had gehoeven. Als het boek iets meer pagina's zou hebben, zou dit helemaal geen straf zijn om te lezen.

Het is een echte feel-good roman, maar er zit toch een leuke twist in het verhaal die je niet verwacht waardoor je toch door blijft lezen. Aan te raden als boek tussendoor, voor op vakantie of als je ergens op moet wachten. Leuke bijkomstigheid is dat als het boek dicht is, de winterbloesems ook op de zijkanten van de pagina's zijn gedrukt.