Soms lieg ik ...maar nu niet!

Voor Hebban mocht ik deze keer weer mee buzzen met het boek ‘Soms lieg ik’ van Alicia Feeney. ‘Soms lieg ik’ is het eerste boek van Feeney.

Amber Reynolds ligt in coma, maar toch kan ze alles en iedereen om haar ziekenhuisbed heen horen. Ze heeft het zogenaamde locked- insyndroom. Ze heeft een ongeluk gehad, maar weet niet meer wat er is gebeurd. Reed ze zelf of iemand anders? Was het daadwerkelijk een ongeluk of is er meer aan de hand? Door de gesprekken die aan haar bed worden gevoerd en door herinneringen probeert ze te reconstrueren wat er gebeurd is. Langzamerhand komen steeds meer details weer bovendrijven in haar herinneringen en vraagt ze zich af: ben ik wel veilig in het ziekenhuis?

Het boek is opgedeeld in hoofdstukken die zich afspelen in het nu, eerder & vroeger. Elk hoofdstuk switcht naar een andere tijd. De hoofdstukken ‘vroeger’ worden verteld in dagboekvorm. Doordat elk hoofdstuk zich afspeelt in een andere tijdsframe, blijf je geboeid lezen. Elke keer wordt er een stukje meer van de puzzel opgelost, maar toch blijf je elke keer met vragen zitten. Vooral de delen van het boek die verteld worden in dagboekvorm zetten je totaal op het verkeerde been. De ontknoping zocht ik in een hele andere richting, de uiteindelijke ontknoping vond ik dus een echte verrassing en zag ik niet aankomen.

Feeney heeft met dit boek een spannend debuut afgeleverd met een prachtige plottwist. Het boek heeft een open einde. Na het lezen van de laatste regel blijf ik met een onbevredigend gevoel achter: hoe kan dit? Ik hoop dat er nog een vervolg komt om hierachter te komen! 4* voor dit debuut!