Geen kleurloos boek!

Het tweede boek van Haruki Murakami dat ik lees, en ik houd wel van zijn bijzondere schrijfstijl. Tsuruku is “kleurloos”, omdat hij als enige van de vriendengroep geen kleur in zijn naam heeft. Rodeden, Blauwezee, Wittewortel, Zwarteveld en Tsuruku zijn op de middelbare school een hechte groep. Echter, al snel nadat Tsuruku naar Tokyo gaat om te studeren, wordt hij uit de groep gezet, zonder te weten waarom. Na een aantal jaren van depressie gaat hij door met zijn leven, maar een nieuwe vriendin moedigt hem aan om toch eens uit te zoeken wat er nu eigenlijk aan de hand was. Zestien jaar na het incident ontmoet hij drie van zijn oude vrienden weer. Grappig is dat Rooie een organisatie heeft die business seminars geeft, eigenlijk indoctrinatiecursussen, gebaseerd op alles waar hij zelf een hekel aan had in zijn eerste twee vrij bureaucratische banen. Geweldig omschreven! Na een bezoek aan Zwartje in Finland zijn de oorzaken van het incident duidelijk, maar wat is het gevolg voor Tsuruku?