Keuzes maken ten tijde van oorlog

"Het achtste leven voor Brilka"
ISBN 9789025448592
1248 blz.
Nino Haratischwili
Uitgeverij Atlas Contract B.v.

Een familie e-pos over zes generaties beginnend in 1900 tot nu. Acht familieleden van een Georgische familie worden uitgelicht, te beginnen bij een veelbelovende chocolade maker..
Een drank dat aantrekt maar ook gevaarlijk is, want wie er eenmaal van geproefd heeft, is verkocht. Het geheime recept geeft hij aan zijn derde dochter Anastasia met de opdracht heel voorzichtig te zijn met deze "godendrank".

De titel van deze familiekroniek is simpel te verklaren. Het verhaal gaat tenslotte om acht personen die de revue passeren, verteld door Nitsa, de tante van Brilka. Het verhaal begint bij het eind, het weglopen van Brilka en wordt daarna op chronologische volgorde verteld. Te beginnen rond 1900 en te eindigen als Brilka 12 jaar is en wegloopt. Het verhaal is dan rond en moet het achtste boek "Brilka" nog geschreven worden.

Moeder Ketevan krijgt drie nee eigenlijk vier dochters.
De vrome Lida, Meri die oppervlakkig is en de tweeling Anastasia en Kitty. Maar tweeling zus Kitty overlijdt en ook moeder sterft in haar kraambed.
Haar vader trouwt opnieuw en de drie meisjes krijgen stiefzusje Christine erbij.
Als Stasia 17 jaar is, arresteren soldaten van het rode leger de overgangsregering.
Ze trouwt met Simon en het paar krijgen zoon Kostja en dochter Kitty.

Het volgende deel gaat voornamelijk over Christine, zij trouwt met de rijke Ramos een man van de Tjeka, de latere KGB. Christine houdt van luxe en mooie dingen en ook houdt ze heel veel van haar neefje Kostja.
Ramos deed aan zijde-export, was enig zoon en had een goede opleiding gehad. Christine neemt de zoon van haar vriendin Sopio, Andro Eristavi, onder haar hoede. Kostja wordt jaloers op Andro en raakt het spoor bijster. Zijn vader is er niet hij mist Christine, de koningin van zijn kleine wereld.
Hij wilde van zijn vader erkenning maar van Christine wilde hij liefde. Niet zijn moeder maar Christine kwam hem op ooghoogte tegemoet.
In 1935 vindt de grote zuivering plaats, Sopio moet naar Saslag een werkkamp in de Oezbeekse Socialistische Sovjet Republiek gestuurd.
Ramos geloofde in het Marxisme- hij was communist- Hij keert terug en gooit zoutzuur in het gezicht van Chrustine en pleegt zelfmoord.

Kostja gaat naar Leningrad om aan de Maine Academie te leren voor matroos. Hij ontmoet Ida een Joodse uit een intellectuele familie.
Italië sluit zich aan bij Duitsland . Christine gaat haar stem weer gebruiken na de aanval van zoutzuur.
Aan de relatie van Kostja en Ida komt een eind.
De oorlog woedt door en iedere dag vallen er veel slachtoffers te betreuren.

Kitty, de dochter van Anastasia en Simon heeft een relatie met Andro, ze blijkt zwanger te zijn, maar Andro is fascist en ook Kitty wordt opgepakt, ze verliest haar ongeboren kind.
Broer Kostja ontmoet nu Nana en op 26 juni 1953 worden ze de trotse ouders van Elena Jasji, die op haar beurt moeder wordt van Daria en Nitsa.
Het verhaal laat vooral foute keuzes zien, in bijna alle levens komen foute beslissingen voor, zoals zwanger worden van de eerste de beste. Één kind in het gezin boven het andere stellen. Waarbij de meest geliefde fouten maken en de minst geliefde er alles aan moeten doen om ook wat positieve aandacht te krijgen.

Het boek is een familiegeschiedenis ten tijde van oorlog, verkeerde beslissingen, dictatuur en de zoektocht naar zichzelf.
Nitsa denkt niet voor niets: "Diegene voor wie ik nooit heb gekozen, was ik zelf, het was mijn eigen leven dat ik op een afstand hield, onmachtig om uit de miljoenen mogelijkheden van mijn "IK" er één te kiezen en die vorm te geven, die te volgen".

Bovenstaande geeft een goede inkijk , veel van de hoofdpersonen waren vooral met de andere familieleden bezig om niet te zien, dat ze zelf ook een leven hebben met behoeftes waardoor ze een mooier, gelukkiger leven hadden kunnen hebben. Als je altijd op je tenen moet lopen , om het goede te doen, mis je de momenten van vreugde.

Het boek eindigt bij het moment dat Nitsa haar weggelopen nichtje Brilka vindt.
Zij is de achtste in rij en haar leven moet nog geleefd worden. Haar boek is nog leeg.

Het boek staat vol mooie citaten:
"Ik had het gevoel dat er al heel lang geleden een stuk van de hemel was afgebroken en een dik wolkendek naar beneden was gevallen, waaruit het nu splinters dromen regende".

Een mooi dik boek, zwaar van de oorlog maar als je éénmaal in het verhaal zit, word je in het familieverhaal getrokken en wil je verder lezen. Na de laatste bladzijde, sla je het boek met een zucht dicht. Omdat je weet dat je de familie Jasji gaat missen.