Nostalgie met een knipoog.

Willem Elschot, we zijn groot geworden met deze schrijver, in mijn middelbare schooltijd stond hij op veel leeslijsten. Uit die tijd herinner ik me ook vooral “Kaas” maar ook “Lijmen/Het been.
Een groot schrijver dus en ik weet dat ik toen ontzettend genoot van zijn schrijfstijl en ook van zijn boeken.

De twee boeken “Lijmen/ Het been” horen bij elkaar. In Lijmen hebben Boorman en Laarmans vooral oog voor zakelijkheid, terwijl in Het Been, dat pas na 14 jaar geschreven is, zijn ze milder, willen ze dingen “Goed” maken. Rechtzetten. Dat lukt dan niet helemaal omdat de oude dame geen geld retour wil hebben.

Het verhaal is actueel omdat er nog steeds slinkse mensen zijn die wurgcontracten af willen sluiten met argeloze slachtoffers.

Dat het boek maar drie sterren krijgt, heeft alles te maken met omstandigheden. Ik lees veel en snel en op hetmondnt van het lezen van Lijmen/ Het been, las ik zeven boeken door elkaar met een bepaalde druk. Ik heb daardoor minder kunnen genieten van het boek. Ik heb mijn leven gebeterd en lees er nu één tegelijk zodat ik meer kan genieten van het desbetreffende boek.

Lijmen/Het Been moet zeker op de leeslijst van middelbare scholen blijven staan. Dat zijn we verplicht aan deze goede schrijver.