Ik heb zojuist het 3e boek (Soul circus) gelezen en het is nu tijd voor een recensie van de trilogie Het fatale schot, De grote afrekening en Soul circus.
Wat een fantastische, gruwelijke, aangrijpende boeken zijn dit! Het beeld dat geschetst wordt van de zelfkant van een grote Amerikaanse stad is waanzinnig. De scheiding tussen arm en rijk is meteen ook de scheiding tussen zwart en blank, ondanks alle inspanning van de amerikaanse overheden om dat te ontkennen. In de ghetto's van (bijvoorbeeld) Washington lijkt voor met name jonge mannen geen enkele andere uitweg dan 'gangs', drugs en moorden. Het gevolg is dat ze allemaal jong sterven of in de gevangenis eindigen, waardoor hun kinderen vaderloos opgroeien, met moeders die eindeloos moeten sappelen of zelf ook aan de drugs zijn. Beide situaties hebben hetzelde resultaat: er let niemand op die kinderen en er is niemand die een positief rolmodel voor ze neerzet, waardoor ze geen andere uitweg zien dan 'gangs', drugs en moorden....
binnen dit moedeloos makende kader spelen deze boeken. Hoofdrolspeler is Derek Strange, een oudere zwarte detective die zich wél aan de misére heeft kunnen onttrekken, in die zin dat hij niet aan de drugs is en geen moorden pleegt. Maar omdat hij zwart is, is zijn clientele zwart en zijn zijn zaken drugs en gangs gerelateerd, waardoor hij toch veel in deze wereld wordt gezogen.
In het eerste boek sluit hij een onverwachte en verrassende alliantie met een blanke oud-agent om te onderzoeken hoe de schietpartij op een politie-agent werkelijk is ontstaan. Deze Terry Quinn heeft een zéér kort lontje en voelt zich bij werkelijk elke schuine blik in zijn eer aangetast. DAt maakt zijn werk niet eenvoudig, en werken mét hem ook lastig, maar Strange vormt toch een bijzondere vriendschap én parterrelatie met hem.
In alle drie de boeken staat het degelijke detective werk - mensen opsporen, verbanden tussen mensen in kaart brengen, dat soort dingen - centraal. De menselijk aspecten van zowel de goeden (Strange, Quinn en hun respectievelijke geliefden) als de kwaden - de dealers, moordenaars en wapenhandelaren - komen prachtig uit de verf. Ik vond het zeker niet (zoals Guppy eerder schreef) een herhalingsoefening. vooral het eerste en het derde boek kwamen bij mij aan en blijven nog wel even hangen.
Geweldige schrijver, bijzondere tekening, treurigmakende werkelijkheid!