De eeuwige jacht is weer zo'n boek van Vargas waar je jezelf helemaal in verliest. Af en toe moest ik het boek wegleggen, alleen maar om het moment uit te stellen waarop ik het uit zou hebben. Alle elementen zijn weer in dit boek aanwezig. Ondanks mobiele telefoons en computers in het verhaal heeft ook deze roman weer de sfeer van een middeleeuws ridderverhaal. Dat komt door de schitterende taal en het karakter van Adamsberg. De verhouding tussen hem en Camille is in alle romans met deze commissaris in de hoofdrol de rode draad.
Een aardig gegeven is het feit dat er een paar keer subtiel met voetnoten wordt verwezen naar gebeurtenissen in de vorige romans. Een prachtboek!