Prima vakantieboek, maar ongeloofwaardig verhaal.

Het boek leest erg vlot weg.
Maar ik vind het verhaal zeer ongeloofwaardig.
Vijf totaal verschillende vrouwen van rond de zeventig vinden elkaar op een kerkhof en worden binnen de kortste keren echte hartsvriendinnen.
Voorheen had geen van allen een vriendin, blijkbaar.
En dan komen alle mogelijke maatschappelijke thema's aan bod: lesbische liefde, sex, het afstaan van een kind op je 16e, een dakloze, het moeilijke contact tussen moeder en volwassen dochter, een late zangcarrière, een dodelijke ziekte, een dubbelleven, oplichterij en … jawel, zelfs een moord!
Wil dit boek de lezer(es) overtuigen dat het nooit te laat is om je dromen na te jagen?
Alles is mogelijk? Zelfs op je 72e?
Ik geloof er niks van.
Er wordt wel erg licht over problemen heen gegaan, door elk van de vijf dames. Alle problemen worden weggelachen.
Ze hebben tot hun 70e wel allemaal (grote) problemen gehad, maar NU hebben ze plotseling het licht gezien en gaan ze voor elkaar door een vuur.
Een lach en een traan.
Ondanks de zware themathiek blijft het allemaal opvallend luchtig. Ik had graag wat meer diepgang gezien.

Wat het vertelstandpunt betreft: er zijn vijf hoofdpersonages. Maar na een tijdje is Greetje toch iets meer de hoofdpersoon, omdat haar verhaal dan plotseling in de ik-persoon wordt verteld. Over de andere vier wordt in de derde persoon verteld.