De “Stiff Upper Lip” nader verklaard

Raj-wezen. Ik had er nog nooit van gehoord, maar de hoofdpersoon van dit boek, Edward Feathers, Old Filth, is er een. Zijn ouders woonden en werkten in Brits-Indië. Edward werd samen met twee nichtjes, zoals veel Engelse koloniale kinderen, op zijn vierde jaar naar Engeland gestuurd om verder op te groeien in pleeggezinnen en kostscholen. In het pleeggezin waar hij en zijn nichtjes terecht kwamen gebeurden vreselijke dingen. Wat precies, dat lees je pas aan het eind van dit boek.
Het boek is niet chronologisch geschreven. Het begint aan het einde van het leven van Old Filth (failed in London, try Hongkong) en in zijn nadagen neemt hij de lezer steeds mee naar stukjes van zijn leven. Ook niet chronologisch. Ik vond het soms lastig om te volgen, maar het maakte het boek wel levendig.
Over het vreselijke pleeggezin wordt bijvoorbeeld in het begin van het boek een tipje van de sluier opgelicht en pas aan het eind vallen de stukjes in elkaar. Zo gaat het ook met de relatie met zijn buurman en zijn vrouw. Dit zijn aan het eind van het boek nog open eindjes en die worden waarschijnlijk in de vervolgdelen gedicht.
Verder lees je over de kostschool waar hij bevriend raakte met Pat Ingoldby. Het lijkt erop of de familie van Pat hem opneemt in hun gezin. Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, op zijn bijna 18de jaar, keren ze hem echter de rug toe. Eddy meldt zich aan bij het leger. Hij wordt niet de strijd ingestuurd, maar moet koningin Mary bewaken. Na de oorlog heeft hij een moeilijke start in de Londense advocatenwereld en krijgt hij een tweede kans in Hongkong.
Het is een bijzonder verhaal, verzonnen maar gebaseerd op historische feiten. Ik ben benieuwd naar het volgende deel.