Mooi geschreven met de Duitse geschiedenis als achtergrond

Het boek gaat, heel verrassend, over Olga die aan het eind van de 19e eeuw geboren wordt in Breslau. Zij overlijdt in het jaar 1973. De geschiedenis en ontwikkeling van Duitsland speelt mee op de achtergrond: standsverschil, Duitse trots, expansiedrift en twee wereldoorlogen.
Het boek is verdeeld in drie delen. Het eerste deel wordt vertellend verhaalt, het tweede deel wordt in ik-vorm geschreven vanuit het gezichtspunt van Ferdinand en het derde deel bestaat uit de brieven die Olga post restante heeft geschreven aan Herbert.
Olga en Herbert krijgen een relatie. Trouwen kunnen zij niet vanwege het standsverschil. Herbert wil alles groot, groter, grootst. Hij zoekt de ruimte, de oneindigheid en kan die niet vinden. Olga wil ook ruimte, maar vindt die dicht bij huis. Zij ziet deze in de hemel, de natuur, de velden en de kleuren. Het grootste deel van haar leven brengt zij wachtend op Herbert door die de wereld moet ontdekken. Zijn laatste expeditie wordt hem fataal.
Later leert Olga Ferdinand kennen. Hij is nog een kind als zij daar als naaister in hun gezin komt. Ferdinand en de, dan dove, Olga krijgen een bijzondere band. Ferdinand gaat na haar dood onderzoek doen naar haar leven. Hij vindt brieven van haar in Tromsö en zo wordt er veel duidelijk.
Het is geen dik boek (219 bladzijden) en door de driedeling heel afwisselend. Het leven van Olga wordt mooi beschreven met de Duitse geschiedenis als achtergrond.