Verslag(en)

Het boek van Carl. Heeft de dood iets van je afgenomen geef het dan terug. Door Naja Marie Aidt.

In maart 2015 overlijdt Naja’s 25 jarige zoon Carl op tragische wijze door een ongeluk. Dit boek is een gevolg daar van.

Zelf heb ik nog nooit een kind verloren, ik heb niet eens kinderen. En toch. Toch denk ik iets van dit ingrijpende verlies te kunnen voelen, begrijpen door het lezen van dit hartverscheurend pareltje.

Het boek van Carl is geen boek, het is geen verhaal; het is een weerslag. Een uitlaatklep, een poging te vatten wat niet te vatten is. Er valt niets te begrijpen, er valt veel te begrijpen.

Wat je in je handen houdt is een samenraapsel van dagboekfragmenten, transcripties van dromen, brieven, gedachten, stukken tekst van anderen die over verlies hebben geschreven…
Gaandeweg, door herhaling en aanvulling wordt meer en meer duidelijk wat er gebeurt is. Maar dat is niet waar dit boek om draait. Dit boek draait om verdriet, pijn, liefde, verlies, relaties,… Het is poëzie, het is taal die taal overstijgt. Alles is heel fragmentarisch, meerstemmig, gevoelvol maar nooit pathetisch.

Het boek van Carl is een verslag van het eerste jaar na het verlies van Carl. Een verslag dat je moet lezen om te begrijpen hoe ingrijpend indrukwekkend dit boek is. Ik ben er stil van, met een krop in mijn keel en toch een glimlach op mijn lippen.
“Je moet teruggeven wat je is afgenomen.”